Οι Βασικές Αρχές του Πολέμου του Καρλ φον Κλαούζεβιτς, που μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, αποτυπώνουν μια αποφασιστική φάση της πνευματικής εξέλιξης αυτού του κορυφαίου θεωρητικού του πολέμου και μπορούν να θεωρηθούν προπομπός των μεταγενέστερων έργων του. Το έργο γράφτηκε το 1812 σε μορφή δοκιμίου και αφέθηκε ως παρακαταθήκη στον 16χρονο μαθητή του, τον τότε διάδοχο του πρωσσικού θρόνου και μετέπειτα μονάρχη Φρειδερίκο Γουλιέλμο Δ΄. Δύο και πλέον αιώνες μετά την συγγραφή του συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα κλασσικά εγχειρίδια πολεμικών επιχειρήσεων. Συνδυάζει την θεωρία με την πράξη, παραθέτοντας πληθώρα ιστορικών παραδειγμάτων, κυρίως από τους Ναπολεόντειους Πολέμους.
Στο έργο αναλύεται η σύλληψη του πολέμου ως πολύπλοκου μηχανισμού, που όταν τεθεί σε λειτουργία προκαλεί ανυπολόγιστη τριβή. Αποδίδεται η δέουσα σημασία στον κεραυνοβόλο πόλεμο, στο αποφασιστικό πλήγμα κατά του αντιπάλου και στην κατάκτηση της κοινής γνώμης. Τονίζεται η αξία των ηθικών και ψυχολογικών παραγόντων, ιδιαιτέρως του θάρρους, της τόλμης και της αυτοθυσίας. Η αξία των συμβουλών και των αποφθεγμάτων που περιέχει όσον αφορά την τακτική και την στρατηγική, τόσο κατά την άμυνα όσο και κατά την επίθεση, παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.