Περιγραφή του βιβλίου:

  › Πώς έχουν εξελιχθεί από καταβολής τους τα διάφορα συστήματα υγείας;

  › Πώς εξηγούνται η θέση και οι προστασίες του ιατρικού επαγγέλματος;

  › Σε ποιο βαθμό η εξατομίκευση και η υπευθυνοποίηση των ατόμων αποτελούν ένα από τα μείζονα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των σύγχρονων πολιτικών υγείας;

   Αντικείμενο πολλαπλών και ετερογενών ερευνών, η πολιτική κοινωνιολογία της υγείας διασχίζεται από πολυάριθμα ρεύματα και βρίσκεται στον πυρήνα θυελλωδών αντιπαραθέσεων. Από την κοινωνική κατασκευή των ασθενειών έως την πολιτική διοίκησης των συστημάτων υγείας, περνώντας από την ιατρικοποίηση των κοινωνικών προβλημάτων, τις κοινωνικές ανισότητες απέναντι στην ασθένεια, τις δυναμικές της ιατρικής καινοτομίας και έρευνας, τη λειτουργία των νοσοκομειακών ιδρυμάτων ή την αυτονόμηση του επαγγέλματος, το εύρος του φάσματος που μελετάται είναι ανάλογο μόνο της ποικιλίας των θεωρητικών οπτικών που αναπτύσσονται στον τομέα.

   Αντανακλώντας αυτή την ποικιλομορφία και αυτόν τον πλούτο, ο ανά χείρας τόμος παρουσιάζει για πρώτη φορά ένα πλήρες και τεκμηριωμένο πανόραμα των προσεγγίσεων στην πολιτική κοινωνιολογία της υγείας, και καταρτίζει έναν κριτικό χάρτη της σύγχρονης έρευνας στο πεδίο αυτό.

   Ο Henri Bergeron, εντεταλμένος ερευνητής στο CNRS και στο Κέντρο Κοινωνιολογίας των Ορ-γανώσεων του Ινστιτούτου Πολιτικών Σπουδών (Sciences Po), είναι επιστημονικός συντονιστής της έδρας Υγείας του Sciences Po και συνυπεύθυνος του άξονα Υγεία του Διεπιστημονικού Εργαστηρίου Αξιολόγησης των Δημοσίων Πολιτικών (Labex) του Sciences Po.

   Ο Patrick Castel είναι εντεταλμένος ερευνητής στο Εθνικό Ίδρυμα Πολιτικών Επιστημών (FNSP) και στο Κέντρο Κοινωνιολογίας των Οργανώσεων του Sciences Po.

Περιεχόμενα
Γενική εισαγωγή
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Διαδρομές των συστημάτων υγείας
Εισαγωγή
1. Γέννηση και ποικιλομορφία των συστημάτων υγείας
Γέννηση των κρατών πρόνοιας: θεωρητικές προσεγγίσεις
Κατανοώντας την ποικιλομορφία των συστημάτων υγείας
Θεσμική προσέγγιση και θεωρία των σημείων βέτο
Ιστορική νεοθεσμική προσέγγιση, εμμονή στην πεπατημένη και κρίσιμη συγκυρία
Γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέμειναν επί μακρόν
η μόνη δυτική χώρα χωρίς καθολικό σύστημα υγείας;
Μια αχανής αγορά ιδιωτικών ασφαλίσεων
Η μεταρρύθμιση Ομπάμα: μεταρρύθμιση-οφθαλμαπάτη;
Συμπέρασμα
2. Πολιτικές των μεταρρυθμίσεων
Κατανόηση και δικαιολόγηση των μεταρρυθμίσεων
των συστημάτων υγείας: επιστήμες, προβλήματα και λύσεις
«Κρίση» του κράτους πρόνοιας, νεοφιλελευθερισμός και κυβερνητικότητα
Επιστήμες και αρχές των μεταρρυθμίσεων: οικονομική επιστήμη και «Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ»
Διεθνής κλίμακα, κυκλοφορία και μεταφορά πολιτικών
Τα όργανα των μεταρρυθμίσεων
Διακυβέρνηση
Έλεγχος και τιθάσευση των δαπανών για την υγεία
Βελτίωση και έλεγχος της ποιότητας
Ο εξορθολογισμός των ιατρικών πρακτικών: η συμβολή των Science Studies
Κατανοώντας τις εθνικές μεταρρυθμίσεις: ποικιλομορφία των θεωρητικών πλαισίων
Εξουσίες και αντεξουσίες
Η κοινωνιολογική νεοθεσμική προσέγγιση, ή η εξήγηση της αλλαγής μέσω πολιτισμικών παραγόντων
Η ιστορική θεσμική προσέγγιση: εμμονή στην πεπατημένη και θεωρία των σταδιακών αλλαγών
Οι γνωσιακές προσεγγίσεις της δημόσιας δράσης, ή ο ρόλος των ιδεών στην πολιτική
Οι άνθρωποι και τα δίκτυα των μεταρρυθμίσεων
Συμπέρασμα
Επίλογος
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Οργανώσεις και επαγγελματίες της υγείας
Εισαγωγή
3. Ιατρική και επάγγελμα
Η ιατρική: ένα ιδιαίτερο επάγγελμα;
Διακριτικά γνωρίσματα Και κριτικές απόψεις
Πώς εξηγούνται η θέση και οι προστασίες του ιατρικού επαγγέλματος;
Η θέση και οι προστασίες της ιατρικής: λειτουργικά χαρακτηριστικά ή
αντανακλάσεις μιας κυριαρχίας;
Η επαγγελματοποίηση ως κοινωνικοϊστορική διαδικασία

Το «επαγγελματικό σχέδιο» και το βρετανικό ιατρικό επάγγελμα
(Magali Sarfatti Larson)
Η αργή ανάδυση της «ελευθέριας ιατρικής» στη Γαλλία
Εθνικές διαδρομές και παράγοντες συγκλίσεων
Επαγγελματικά συμφέροντα, συλλογικά οφέλη:
οι έρευνες ενός «τρίτου δρόμου» ανάλυσης
Επαγγελματοποίηση και νεότερο κράτος
Τα επαγγέλματα ως σύστημα (Andrew Abbott)
Πολιτική των επικρίσεων και αντεπικρίσεων
Ενότητα και παράγοντες κατακερματισμού του επαγγέλματος
Κατάρτιση, κοινωνικοποίηση και κοινωνικός έλεγχος
Η ιατρική σχολή και το επάγγελμα
Σπουδές ιατρικής και ιατρικές αβεβαιότητες
Επαγγελματική ποικιλομορφία και διαφοροποίηση
Τμηματοποίηση και εξειδίκευση
Διαστρωμάτωση και επάγγελμα
Συμπέρασμα.
4. Οργάνωση (και οργανώσεις), απόφαση, εξορθολογισμός
Το νοσοκομείο ως οργάνωση
Ορίζουσες των οργανωτικών μορφών των νοσοκομείων
Ποιος διευθύνει τα νοσοκομεία;
Τεχνολογία και σχέσεις εξουσίας
Δύο παράλληλες αυθεντίες: γραφειοκρατία και επάγγελμα
Τοπικές αποκλίσεις και πολιτικές διαδικασίες
Η οργάνωση της περίθαλψης
Το νοσοκομείο και η «διαπραγματευτική τάξη» του
Διεπαγγελματικός και ενδοεπαγγελματικός
καταμερισμός της νοσοκομειακής εργασίας
Άτυπα δίκτυα της περίθαλψης
Οι αποφάσεις της περίθαλψης
Οι αποφάσεις υπό το πρίσμα της σχέσης γιατρού-ασθενούς
Από την ασύμμετρη θεραπευτική σχέση στη διαπραγματευτική τάξη
Με τασχηματισμοί και σταθερές στις σχέσεις γιατρού-ασθενούς: δρώντες και θεσμοί
Ορίζουσες των σχέσεων γιατρού-ασθενούς
Θεραπευτική σχέση και κοινωνικές κατηγορίες των γιατρών και των ασθενών
Θεραπευτική σχέση και χαρακτηριστικά του ιατρικού προβλήματος
Θεραπευτική σχέση και πλαίσιο της πρακτικής
Λογικές των ιατρικών αποφάσεων
Η εμπέδωση της ιατρικής απόφασης: οι ρόλοι των συναδελφικών δικτύων, της φαρμακευτικής βιομηχανίας και των θεσμικών πιέσεων στη διάδοση των καινοτομιών
Ιατρική αβεβαιότητα, κανόνες και συμβάσεις

Η γνωσιακή και ηθική διάσταση της ιατρικής κρίσης
Συμπέρασμα
Οι απτές όψεις του εξορθολογισμού
Συνέπειες στην επαγγελματική αυτονομία
Απειλές για το επάγγελμα
Αντίσταση, αντοχή και συμμαχίες
Συνέπειες στην οργάνωση της περίθαλψης
Μετασχηματισμοί των οργανωτικών μορφών
Μετασχηματισμοί των σχέσεων μεταξύ επαγγελματιών της υγείας
Συνέπειες στην περίθαλψη
Παράδειγμα: οι πολλαπλές διαστάσεις της Evidence-Based Medicine
Συμπέρασμα
Επίλογος
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: Πολιτικές για τη δημόσια υγεία
Εισαγωγή
5. Επιστήμες της πολιτικής, πολιτική των επιστημών
Εισαγωγή
Επιδημιολογία
Η άνοδος της επιδημιολογίας
Διακινδύνευση και παράγοντες κινδύνου
Επιδημιολογία και βιοϊατρική
Η βιοϊατρική έρευνα
Η βιοϊατρική ως απόρροια ενός νέου «τρόπου γνώσης»
Τι είναι η βιοϊατρική;
Η συνεργασία ως πρόβλημα
Η εποχή των παραγόντων κινδύνου
Οι κοινωνικές επιστήμες στην υπηρεσία της δημόσιας υγείας
Η κοινωνική κατασκευή της άγνοιας

6. Οργανώσεις ασθενών, γνώσεις και πολιτικές υγείας
Ποικιλομορφία και πολλαπλασιασμός των παρεμβάσεων των οργανώσεων ασθενών
Σύντομο ιστορικό: από τις συμμαχίες ασθενών στις ενώσεις πασχόντων
Πριν και μετά το AIDS
Ποικιλομορφία των συλλογικοτήτων
Κοινωνικές (και πολιτικές) ανισότητες των υγειονομικών υποθέσεων
Θεσμοί και δομές πολιτικών ευκαιριών
Νομιμότητα και πόροι
Πλαισίωση
Σχέσεις εξουσίας, συμμαχίες και συνέπειες
Συμπέρασμα: Οργανώσεις ασθενών – απολογισμός;
Μπορούν να υπολογιστούν τα αποτελέσματα των κινητοποιήσεων των ενώσεων
Απόπειρες κανονιστικών συνεπαγωγών
7. Οι πολιτικές για τη δημόσια υγεία
Οι μετασχηματισμοί της δημόσιας υγείας
Σύντομο ιστορικό της δημόσιας υγείας
Σύγχρονη περίμετρος των πολιτικών για τη δημόσια υγεία
Από την ιατρικοποίηση στη βιοεξουσία
«Υποθέσεις» και όργανα της δημόσιας υγείας
Η κατασκευή των προβλημάτων δημόσιας υγείας και η διαπάλη των ορισμών
Μορφολογία των κοινωνικοπολιτικών διαδικασιών τοποθέτησης
στην ημερήσια διάταξη: η περίπτωση της αντικαπνιστικής εκστρατείας
Γνωσιακές τεχνολογίες και διεθνείς πολιτικές για τη δημόσια υγεία
Η δημόσια υγεία μετά τις «κρίσεις», τις «υποθέσεις» και τα «σκάνδαλα».
Υγειονομικές κρίσεις
Η δημιουργία των υγειονομικών αρχών
Η αξιολόγηση φαρμάκων από τις αρχές-οργανισμούς
Κυκλοφορία των γνώσεων
Συμπέρασμα
Επίλογος
Γενικό συμπέρασμα
Μακρά διάρκεια και προβληματοποιήσεις διαρκείας
Εξατομίκευση, υπευθυνοποίηση,
νεοφιλελευθερισμός και κρίση των κρατών πρόνοιας
Ή μεσολογική τάξη ως χώρος μελέτης των διαδικασιών κυκλοφορίας, διάδοσης και οικειοποίησης των γνώσεων και των οργάνων
Βιβλιογραφία