Οι σαράντα τέσσερις συνεντεύξεις της Τέχνης της γραφής - η παλαιότερη του 1966, η πιο πρόσφατη του 1990 - δε συγκεντρώθηκαν εδώ τυχαία. Πρώτα απ' όλα η επιλογή έγινε αντικειμενικά, αφού - μέσα από τις συνεντεύξεις - παρουσιάζονται ποιητές και πεζογράφοι που το έργο τους συνέβαλε λιγότερο ή περισσότερο στο άθροισμα των λογοτεχνικών πεπραγμένων του 20ού αιώνα. Έπειτα, υποκειμενικά, γιατί υπογραμμίζουν από άλλη διαδρομή την αναγνωστική θητεία μου στην ευρωπαϊκή και αμερικανική λογοτεχνία, υποδηλώνοντας ταυτόχρονα, χωρίς να εξαντλούν, τις γραφές και τις τεχνικές που με ενδιέφεραν τα τελευταία τριάντα, σαράντα περίπου χρόνια. Τέλος, αντικειμενικά και υποκειμενικά, γιατί πάντα με γοήτευε η «ηδονοβλεπτική» περιήγηση στο «εργαστήρι του συγγραφέα», την οποία και ανέκαθεν θεωρούσα πολύτιμη ανάμεσα στα άλλα δομικά υλικά που χρησιμοποιεί ο κριτικός, θέλοντας να είναι «ουσιώδης».