Στο βιβλίο αυτό παρατίθεται η προϊστορία της Αττικής (Εποχή του λίθου και του χαλκού), κυρίως όμως και η τοπογραφία της πόλης-κράτους των Αθηνών από το 1050 π.Χ., που θεωρείται η αρχή των ιστορικών χρόνων, μέχρι τον 3ο-4ο αιώνα μ.Χ., που θεωρείται το πέρας τους. Στη συγγραφή της ιστορίας συνυπολογίζονται τα τοπογραφικά, τα επιγραφικά και τα αρχαιολογικά δεδομένα, καθώς και τα μεγάλα έργα της αρχαίας ελληνικής τέχνης που δημιουργήθηκαν στην Αθήνα κατά την προαναφερθείσα περίοδο.

Eκτός από το άστυ, παρουσιάζονται και τα αρχαιολογικά δεδομένα των δήμων της Αττικής, οι οποίοι αποτελούσαν ζωτικό χώρο της πόλης-κράτους αλλά και της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στον μεγάλο δήμο του Πειραιά, ο οποίος, ως το κατεξοχήν λιμάνι της πόλης, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην οικονομία αλλά και στη γενικότερη ιστορία των Αθηνών. Eπίμετρο με σχέδια, μακέτες και αποκαταστάσεις των μνημείων καθιστά διδακτικότερα τα κείμενα του Πάνου Βαλαβάνη και της Λυδίας Παλαιοκρασσά-Κοπίτσα και εμπλουτίζει την εικονογράφηση.