Αν και η θάλασσα δεν διεδραμάτισε στη βυζαντινή αυτοκρατορία ρόλο ίσο με αυτόν που είχε στην αρχαία Ελλάδα, ήταν σημαντική η συμβολή της στην όλη οργάνωση του κράτους και ιδίως στην άμυνα από τις αλλεπάλληλες επιδρομές και πολιορκίες, οι οποίες γίνονταν συχνά από τη θάλασσα. Το περίφημο «υγρόν πυρ» φανερώνει την επιχειρησιακή δύναμη των Βυζαντινών στους ναυτικούς αγώνες. (...) Ο αναγνώστης θα γνωρίσει τα παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά λιμάνια από την κατασκευή τους μέχρι την πολύβουη καθημερινή ζωή τους σε όλες της τις εκφάνσεις, θα πληροφορηθεί για τα βυζαντινά πλοία - τις όχι πάντα εύκολα αναγνωρίσιμες ονομασίες τους -, θα μάθει για την επικίνδυνη τέχνη κι επιστήμη της ναυσιπλοΐας, για την πολεμική αξία του ναυτικού για την αυτοκρατορία, τη μάστιγα της πειρατείας, αλλά και τις ειρηνικές δραστηριότητες, τους πλατείς θαλάσσιους δρόμους, που προωθούσαν το εμπόριο αλλά και οδηγούσαν σε προσκυνήματα, τους Αγίους κατά κύριο λόγο Τόπους, αλλά και σ’ άλλα φημισμένα μοναστήρια κι αγιασμένους τόπους.