Το έμμετρο μυθιστόρημα Καλλίμαχος και Χρυσορρόη, σε 2.607 ανομοιοκαταλήκτους δεκαπεντασύλλαβους στίχους, είναι ένα έργο της υστεροβυζαντινής εποχής, το οποίο περιγράφει τον ρομαντικό και αγωνιώδη έρωτα ενός νέου ζευγαριού.
Πρόκειται για ένα ιπποτικό μυθιστόρημα, το οποίο, ως φαίνεται, έχει πολλά μοτίβα ειλημμένα από το λαϊκό παραμύθι της εποχής.
Ο συγγραφέας γράφει ένα αμιγές ερωτικό μυθιστόρημα, τοποθετώντας το σε ένα παραμυθιακό πλαίσιο που το κάνει αρκετά ελκυστικό στον μοντέρνο αναγνώστη.
Η νεοελληνική μετάφραση του μυθιστορήματος του Καλλιμάχου και της Χρυσορρόης αποτελεί μια προσπάθεια
για να διαδοθούν ευρύτερα τέτοια κείμενα στο αναγνωστικό κοινό, τα οποία έχουν επηρεάσει τις σύγχρονες λαϊκές παραδόσεις και αφηγήσεις.