Σκοπός της διατριβής είναι ο εντοπισμός και η παρουσίαση των τοιχογραφιών του 17ου αι. που διασώζονται σε ναούς της Βέροιας, ακριβώς χρονολογημένων και μη, η απόδοσή τους σε ζωγράφους και εργαστήρια και η ένταξή τους στην προγενέστερη και σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή της πόλης και γενικότερα του ελλαδικού χώρου και των βορειότερων όμορων περιοχών της Βαλκανικής. Ως εισαγωγικά κεφάλαια παρουσιάζονται το ιστορικό και κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο που καθόρισε το βαθμό ανάπτυξης της πόλης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας το 17ο αι., η αρχιτεκτονική και οι κτητορικές επιγραφές των ναών και η προγενέστερη ζωγραφική παράδοση στην πόλη και την περιοχή της απ'το 15ο αι. Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι τα τοιχογραφημένα σύνολα του 17ου αι. φιλοτεχνούνται κυρίως από ντόπια εργαστήρια μικρής εμβέλειας ή μεμονωμένους ντόπιους αυτοδίδακτους ζωγράφους, οι οποίοι ελάχιστα επηρεάζονται από τα σύγχρονα τους ρεύματα ή τα επιτεύγματα των μεγάλων σχολών του 16ου αι., αλλά αντλούν τα πρότυπά τους από την παλαιότερη πλούσια παράδοση της πόλης, 14ου-16ου αι. και των γειτονικών περιοχών της Κεντροδυτικής Μακεδονίας και των βορειότερων όμορων περιοχών συνεχίζοντας την αντικλασική παράδοση της βυζαντινής τέχνης, ανανεώνοντας παράλληλα το εικονογραφικό λεξιλόγιο και τους τεχνικούς τρόπους με διαβαθμίσεις ως προς τις τάσεις και τις ικανότητες. Οι ίδιοι αγιογράφοι εκτελούν και φορητές εικόνες. Σε μια περίπτωση (κύκλος Αγίου Νικολάου Γούρνας) ανιχνεύονται στενές επαφές με το αγιον Ορος, ενώ σε μια δεύτερη με την περιοχή της Καστοριάς, απ' όπου φαίνεται να προέρχεται ο ζωγράφος της Αγίας Παρασκευής.