ΑΧΑΡΝΗΣ: Με την κωμωδία του αυτή ο Αριστοφάνης απέσπασε τα πρωτεία κατά το 425 π.Χ., οπότε και «εδιδάχθη» στην Αθήνα. Ο τίτλος της οφείλεται στους χωρικούς των Αχαρνών, οι οποίοι αποτελούν τον Χορό της κωμωδίας. Δύο είναι τα βασικά πρόσωπα: ο Αθηναίος αγρότης Δικαιόπολις, ο οποίος απελπισμένος από την παράτασι του Πελοποννησιακού πολέμου αποφασίζει να συνάψη ιδιωτική ειρήνη με τους Λακεδαιμονίους, και ο φιλοπόλεμος στρατηγός Λάμαχος. Η μεταξύ τους σύγκρουσις είναι αναπόφευκτη. Από αυτήν βγαίνει θριαμβευτής ο Δικαιόπολις, όταν ο Λάμαχος επιστρέφη από τον πόλεμο τραυματισμένος και προκαλεί το γέλιο με την άθλια έμφανισί του. Στην τιμωρία ακριβώς αυτή του στρατηγού βρίσκεται και η «κάθαρσις» της κωμωδίας.

ΙΠΠΗΣ: Ένα έτος μετά τους Αχαρνής (424 π.Χ.) ο Αριστοφάνης εδίδαξε τους «Ιππής», παίρνοντας και πάλι τα πρωτεία. Σ' αυτήν ο Αριστοφάνης ήταν και πρωταγωνιστής, διότι κανένας από τους υποκριτές δεν τολμούσε να υποδυθή τον Παφλαγόνα, κάτω από τον οποίο υποκρυπτόταν ο παντοδύναμος δημαγωγός Κλέων. Ο αφελής Δήμος (δηλ. ο Αθηναϊκός λαός) εξαπατάται από τον δούλο βυρσοδέψη Παφλαγόνα, τον οποίο εκλέγει άρχοντα. Αλλά και αυτός ηττάται από τον ακόμη πιο πανούργο αλλαντοπώλη, ο οποίος προσεταιρίζεται τους ιππείς, δηλαδή την πλούσια τάξι των Αθηναίων που μισούν τον Κλέωνα και αποτελούν τον Χορό (από εδώ και ο τίτλος). Είναι σαφές ότι η κωμωδία αυτή έχει καθαρά πολιτικό χαρακτήρα.