Το βιβλίο διερευνά τις κοινωνικές και θεατρικές συνιστώσες και τα διαφορετικά γνωρίσματα των τριών ειδών του αρχαίου ελληνικού δράματος και επικεντρώνεται στους πέντε βασικούς δραματουργούς των οποίων τα έργα έχουν διασωθεί - Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αριστοφάνης και Μένανδρος - αναλύοντας το ύφος, την τεχνοτροπία και τις ιδέες τους. Παρέχει επίσης συνόψεις των σωζόμενων έργων τους. Στο πρόσθετο βοηθητικό υλικό περιλαμβάνονται η περιεκτική αναφορά σε περίπου εξήντα άλλους συγγραφείς, η χρονολόγηση σημαντικών προσώπων και γεγονότων, καθώς επίσης και ένα ανθολόγιο κειμένων, στα οποία δεν είχαν πρόσβαση οι σπουδαστές κατά το παρελθόν. (. . .) Όντας σαφές, περιεκτικό, πλήρες και γραμμένο από έναν αναγνωρισμένο ειδικό στο χώρο, το βιβλίο "Αρχαίο ελληνικό δράμα και δραματουργοί" θα αποδειχθεί ένα πολύτιμο εργαλείο μελέτης.