Κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με το νόημα και το περιεχόμενο των ανθρωπιστικών επιστημών, το ρόλο τους στην εκπαίδευση και την επίπτωσή τους στις σύγχρονες κοινωνίες. Μέρος αυτής της συζήτησης φαίνεται να είναι η χρησιμότητα της μελέτης των κλασικών γλωσσών, όπως είναι τα αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά, και η σκοπιμότητα της διδασκαλίας τους στη δευτεροβάθμια και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Καθώς τα Ομηρικά έπη είχαν πάντοτε σημαίνουσα θέση στο πλαίσιο της ανθρωπιστικής παιδείας, θεωρήσαμε ότι θα είχε σημασία να εξετάσουμε την έννοια του «ανθρώπινου / ανθρωπιστικού» στην κυριολεκτική και τη μεταφορική του διάσταση στα ίδια τα Ομηρικά έπη. Έτσι οδηγηθήκαμε στην επιλογή του θέματος του τελευταίου διεθνούς συνεδρίου που οργάνωσε το Κέντρο Οδυσσειακών Σπουδών: «Human and Non-Human in Homeric and Archaic Poetry».